Dziwaczkowe bajdurzenie o Dziamdziaku

Kto wie, jak potoczyłyby się losy Dziamdziaka , gdyby Gorgon nie poszedł w niedzielę do Marka i spragniony nie otworzył lodówki ??

Kto wie.....

Czy Matka Natura miała jakieś szczególne plany związane z Dziamdziakiem ? 

Chyba nie. Skonstruowała go w sposób prosty :

we wnętrzu niekształtnej głowy umieściła pęcherzyk połączony rurką z jamą chłonąco-trawiącą .Gdy jama pełna była pokarmowej treści , pęcherzyk prawidłowo spełniał rolę organu sterującego zachowaniem Dziamdziaka .

Gdy jama chłonąco-trawiąca była pusta , Dziamdziak rozpaczliwie usiłował ją wypełnić pochłaniając różne produkty , niekoniecznie pokarmowe .

Miał również maleńkie, płochliwe serduszko .

Matka Natura spojrzała na swoje dzieło z niesmakiem i powiedziała :

Fuj, jaki on brzydki, chyba jestem przemęczona , powinnam odpocząć .

…. i Dziamdziak poszedł w świat z etykietą „Fuj” …

Jego mały pęcherzyk nie ogarniał znaczenia tego słowa , ale instynkt podpowiadał mu, że lepiej wieść życie w ukryciu .

Pewnego dnia trafił przez otwór wentylacyjny do mieszkania Marka. Wygłodniały zobaczył niedomkniętą lodówkę.

Chciał tylko do niej zajrzeć – zajrzał, zajrzał jeszcze i jeszcze, jeszcze głębiej ( ma słaby wzrok ) i nagle....bęc ! Ktoś gwałtownie zamknął

drzwi lodówki i nieszczęsny Dziamdziak , pogrążony w ciemnościach wylądował 

całą osobą w śmietankowym budyniu .

    Wystraszył się, ale że był głodny przyswoił sobie budyń bez większych problemów . Przysnął na chwilę, obudził się i zjadł dwa pleśniowe serki, kawałek tortu i pasztetu .

oczuł się syty i pęcherzyk dziamdziakowy zarządził ewakuację .

Łatwo zarządzić, trudniej wykonać .

Piszczał Dziamdziak cieniutko i rozpaczliwie, miękkimi łapkami drapał zamknięte drzwi. Bardzo go to zmęczyło , przytulił więc rozdygotane ciałko do placka z wiśniami, nakrył się listkiem sałaty i zasnął .

Przyśniła mu się straszliwa, zimna samotność, która odsuwała od niego smakowite kąski mówiąc „ fuj ! To nie dla ciebie !” , krzywiąc przy tym swoją smutną twarz 

z obrzydzeniem .

Nagle coś go obudziło – to światło !! Czy to słońce ??

Na wszelki wypadek schował się za osełką masła .

Gorgon otworzył lodówkę w poszukiwaniu swojego ulubionego sfermentowanego soku jagodowego z dodatkiem cynamonu.

Soku nie znalazł . Zza osełki masła patrzyły na niego wielkie, wystraszone oczy .Uniosły się nieco do góry, ukazując szeroką, bezzębną paszczę .

„Fiu, fiu” powiedział półgłosem Gorgon. Zdecydowanie chciał powiedzieć „Fuj”, ale powiedział co innego . Zaczął się zastanawiać kiedy „Fuj” zamieniło się w „Fiu,fiu” 

i jak to jest możliwe .

Żółte Coś poruszyło się .

Pierwszy raz widzę takie masło-pomyślał .

Jakie dziwne opakowanie...

- Marek, masz chyba bardzo nieświeże masło, zaczęło się już ruszać - krzyknął do kolegi.

Marek zajęty był oglądaniem transmisji z wyścigu stepowych żółwi . Jego faworyt przewrócił się właśnie na grzbiet i bezradnie machał łapkami. W tym dramatycznym momencie jedną z ostatnich rzeczy jaka mogła Marka 

ainteresować ,było chodzące masło w jego lodówce .

- Weź je sobie ! Możesz nawet wyjść z nim na spacer !

Żółw cały czas bezradnie machał na wszystkie strony łapkami .

- Serio ?? A nie ugryzie mnie ??

- Masło ??

Na widok wyciągniętej ręki Dziamdziak zapadł w stan odrętwienia . Tak zarządził przerażony pęcherzyk w jego głowie . Maleńkie , wystraszone serduszko chciało schować się w jamie chłonąco-trawiącej. Gdyby umiał mówić, przerażenie odjęłoby mu mowę .

Nareszcie !! Pomoc techniczna postawiła żółwia na nogi. Ale co to ??

Otępiały żółw pomylił kierunek wyścigu i zaczął podążać coraz szybciej w stronę... startu ! Marek złapał się za głowę...

-To co mam zrobić z tym czymś ?? - zapytał Gorgon

- Zabierz to sobie i nie mów nic mojej żonie, jutro wraca z urlopu . Nie może dowiedzieć się, że tak długo nie sprzątałem lodówki, że coś się

niej zalęgło .Mam nadzieje, że nie napaskudziło na mój placek

z wiśniami...

Nareszcie !!! Żółw zorientował się, że coś jest nie tak i po chwili namysłu zaczął podążać w stronę mety . Może jeszcze nie wszystko stracone ...

Gorgon odsunął osełkę masła i wyjął z lodówki zesztywniałe z zimna

i strachu żółte ciałko pokryte zaschniętym budyniem .

...i stała się rzecz bardzo dziwna .

Dziamdziak poczuł ciepło . Nie tylko zmianę temperatury zewnętrznej , to było ciepło wewnątrzdziamdziakowe , takie jak po zjedzeniu dobrze uwędzonej słoninki .Na taki specjał Dziamdziak trafił tylko raz w swoim życiu i nigdy nie zapomniał błogostanu posłoninkowego. Błogostan uśmiechnął się teraz do Dziamdziaka i utulił stworka do snu 

- To coś zasnęło – zdziwił się Gorgon .- Zabieram to do domu .

- Dobrze, dobrze, to cześć – odpowiedział Marek .

Żółw zaczął rozwijać wręcz szatańską szybkość , jeszcze tylko 200 metrów, może zakwalifikuje się do pierwszej dwudziestki...

Gorgon niósł stworka bardzo ostrożnie, a Dziamdziakowi śniły się batoniki 

z malinowym nadzieniem i śmietankowe dropsy .

- Zobacz co znalazłem – powiedział w domu do Kaśki

Kaśka obejrzała stworka, pogłaskała po brzuszku i zapytała :

- Gdzie to znalazłeś ??

- W lodówce u Marka

- Chyba dawno w niej nie sprzątał- uśmiechnęła się

Dziamdziak już się obudził ale postanowił udawać, że śpi .Pęcherzyk Dziamdziaka cały czas czekał na oczywiste „Fuj” ale... się nie doczekał .

- Wiesz,- powiedział zamyślony Gorgon – na Wszechbooku, na koncie Matki Natury jest lista „ Wybryki, czyli to, co mi w życiu nie wyszło”, może tam powinienem sprawdzić ??

- A po co ? - skrzywiła się Kaśka z niesmakiem – Chyba, że jest tam napisane czym go karmić , ale wątpię . Trzeba go wykąpać i będzie ładnie wyglądał . Jak się Naturze nie podoba, nie musi go oglądać.

Ja uważam, że jest słodki .

Pęcherzyk kazał Dziamdziakowi otworzyć chociaż jedno oko . Słodki ? Słodki jest batonik, słodka jest kostka cukru ale Dziamdziak ??

Dziamdziak jest Fuj !!

- Wykąp go, a potem dokładnie zawiń w ręcznik, a ja utrę mu marchewkę i dam trochę mielonego mięsa. Ciekawe co wybierze....- powiedziała Kaśka .

Pęcherzyk był wstrząśnięty – Dziamdziak nie jest już Fuj ??? Marchewka ? Mielone mięso ?? Dla Dziamdziaka ??

…. i tak Dziamdziak znalazł dom . Nigdy przedtem nie miał domu . Mieszkał kiedyś przez dwa dni w pudełku na buty ale musiał uciekać, kiedy właścicielka pudełka włożyła do niego parę butów na wysokim obcasie . Jeden z obcasów zranił Dziamdziaka w łapkę .Teraz dostał własny koszyczek, piłeczkę do zabawy i … coś w rodzaju kuwetki .

… i jeszcze jedno !! Dziamdziak dostał własne imię !!

To już nie zwykły Dziamdziak ale Pan Bąbelek !!!

Witajcie , to moje bajdurzenie z Zaświatów Internetowych :):) .

Wybaczcie dziwaczną szatę graficzną tekstu ale z nieznanych mi przyczyn tekst zaczął żyć życiem własnym

i z własnej inicjatywy podkreślił wytłuszczonym drukiem to i owo . Niestety siedząc przy bibliotecznym komputerze nie mam czasu tego poprawić :( . 

Jeśli treść spodoba się Wam , wprowadzę cykl Dziwaczkowych  Bajdurek :):)

Powtarzam swoją zaświatową mantrę - jak tylko odzyskam Internet odpowiem na Wasze komentarze :):) .

Syrenka  NAPRAWDĘ  śpiewała !!!!

Pozdrawiam Was serdecznie :):)